Z lewej pokazano rysunek herbu wg herbarza Siebmachera.

Tarcza: błękitna ze srebrną belką w skos, na której trzy czerwone róże obok siebie;
Klejnot: Czarne skrzydło, na którym belka z różami jak na tarczy.
W późniejszym okresie skrzydło błękitne;
Labry: czerwono-srebrne. W niektórych herbarzach błękitno-srebrne [1]

Przedstawiciele linii oleśnickiej tego rodu (istniała bardziej rozbudowana linia głogowska) już od początków XIII w. służyli książętom oleśnickim - począwszy od Konrada I, poprzez Podiebradów (wtedy w kościele zamkowym pojawił się herb von Dyhern), kończąc na Wirtembergach. Siedzibą rodową linii oleśnickiej była Lipka (Schonau), W XVI w. posiadali majątki w Dziadów Most, Siekierowicach, Mękarzowicach i Jemielnej. W Dziadów Most Dyhernowie przebywali do połowy XVIII w., stąd można sądzić, że pieczęć także pochodzi z tego okresu [3]. Przybliżyć datowanie mógłby specjalista z tej dziedziny.

Nie wiadomo czy jest to pieczęć kogoś z rodu Dyhernów, czy urzędnicza (np. zarządcy folwarku). Nieczytelny napis otokowy z pieczęci uniemożliwia identyfikację.

W 1693 Fryderyk von Dyhrn otrzymał tytuł czeskiego barona, jego syn Melchior Sylwiusz w 1697 - czeskiego hrabiego. W związku z tym w herbie pojawiły się tarcze wielopolowe, 2-4 klejnoty, a nawet trzymacze. W kościele w Jemielnej znajdują się epitafia tego rodu z XVI-XVIII w. [2].

O znaczeniu rodu Dyhernów dla gminy Dziadowa Kłoda świadczy przyjęcie ich tarczy herbowej (analogicznej jak w polskim herbie Doliwa), za podstawę herbu tej gminy [4].