Andersowie - oleśniccy organmistrzowie. Anders - Orgelbaumeister in Oels
Agnieszka Drożdżewska
Volker Anders

Marek Nienałtowski - redakcja i ciągłe uzupełnienie tekstu

Johann Gottlieb Anders urodził się 5 czerwca 1825 r. (informacja wg rodziny Andersów prowadzących badania genealogiczne, wg literatury organmistrzowskiej - 3 maja 1833 roku) w Twardogórze, jako trzeci syn Carla Gotlieba (ur. 1796 r. w Twardogórze) - budowniczego organów, a może ich stroiciela (Klavierstimmer).

Oba ogłoszenia z 1860 r. Dodano 19.03.2015 r.

Początkowo kształcił się i pracował w zakładzie swego ojca. Dalsze wykształcenie w zakresie budownictwa instrumentów zdobył we Wrocławiu. Prawdopodobnie przed 1853 r. Anders przeniósł swój warsztat do Oleśnicy. W 1853 r. rozpoczął budowę organów dla odbudowywanego po spaleniu kościoła w Smolnej, które zastąpiły spalony instrument oleśnickiego organmistrza Johanna Georga Höpke z 1796 roku. Organy te uruchomiono 7 stycznia 1856 r.

Ogłoszenie z Intelligenzblat... w sprawie odbioru organów
w Smolnej z 7.01.1856 r.

Wkrótce otrzymał wyłączność na budowanie oraz naprawy instrumentów w Oleśnicy. W 1862 r. wzmiankowano [5] jego warsztat mieszczący się w Bramie Luizy (wcześniej Brama Namysłowska). Po jej rozebraniu w 1868 r. musiał przenieść go sześć domów dalej na Nachodstrasse 3. Udało to się ustalić na podstawie reklam gazetowych z 1882 r. [3]. Był to duży dom, w którym nawet G. Anders wynajmował pomieszczenia innym rzemieślnikom. W warsztacie powstawały wszystkie części składowe niezbędne do konstrukcji instrumentów, które później były przewożone do miejscowości, w których Anders budował organy.

Wśród innych kilkunastogłosowych instrumentów Johanna Gottlieba Andersa należy wymienić organy z kościołów w następujących miejscowościach: Domasław koło Wrocławia, Nadolice Wielkie oraz w Przeczowie i Ligocie Małej niedaleko Oleśnicy. W 1860 roku powstał jego największy instrument - trzydziestogłosowe organy zbudowane dla kościoła ewangelickiego w Żmigrodzie. W 1856 roku dokonał kolejnego remontu instrumentu w kościele zamkowym. W 1861 r. dokonuje renowacji organów w Pokoju. Następnie w 1865 roku wybudował organy w oleśnickim Kościele Zbawiciela (Salvatorkirche, dawna synagoga), które były naprawiane już w 1872 roku. Nie jest znany los tych organów po 1945 r.[1]. Może są używane w jakimś podoleśnickim kościele?

W 1879 r. buduje organy dla Ewangelickiego Seminarium Nauczycielskiego w Oleśnicy (ob. Gimnazjum nr 1.). Zostały one zdewastowane w trakcie wojny (Seminarium pełniło rolę lazaretów w 1943-koniec 1945 r.), a w 1946 r. podobno części z nich zostały wykorzystane do remontu organów w kościele zamkowym [4].

Z poniższych ogłoszeń wynika, że 1881 r. miał warszat przy Nachodstrasse 3 i nosił tytuł Królewskiego Patentowanego Organmistrza.

Wg Lokomotive an der Oder z 1881 r. Dodano 19.03.2015 r.

Johann Gottlieb Anders zmarł 6 sierpnia 1893 r. i 9 sierpnia został pochowany we Wrocławiu. W literaturze spotykane są także inne informacje, które można uznać za nieprawdziwe.

G. Anders zmarł 6 sierpnia 1893 r. i pochowany został we Wrocławiu wg Lokomotive an der Oder. Dodano 19.03.2015 r.

Żoną J. G. Andersa była Agnes Augusta Maria Lewandowsky, ur. 1826 roku w Twardogórze, zm. 19 października 1904 r. i została pochowana w Koszęcinie


Dodano 19.03.2015 r.

Jej rodzice pochodzili z Namysłowa i pisali się von Lewandowsky. Wg badań genealogicznych żyjących potomków Johanna Gottlieba Andersa miał on 10-11 dzieci, z kórych 2-3 zmarło zaraz po urodzeniu lub wkrótce. Byli to:

  1. Alfred Hugo Arthur ur. 09.01.1856 r., zm. 28.09.1856 r.
  2. Hugo Arthur Fedor ur. 03.02.1857 r.
  3. Adolph Albert Alfred ur. 21.02.1858 r. (Orgelbauer in Oels, czasowo był niezdolny do pracy, nie podano powodu).
  4. Victor Emanuel Max ur. 03.06 1859 w Oleśnicy, zm. 1913 r. we Wrocławiu
  5. Berthold Adolph Bruno ur. 30.04.1863 r. zm. 04.09.1863 r.
  6. Sohn NN ur. 08.05.1864 r.
  7. Oswald ur. 1865 w Oleśnicy, zm. 1.04.1935 r. w Oleśnicy.
  8. Marta Anders po mężu Wagner mieszkała w Chemnitz
  9. Olga Anders po mężu Heider ur. 30 czerwiec 1869 w Oleśnicy zm. 1961 r.
  10. Konrad Anders

Oswald Anders i jego syn Waldemar
W 1894 zakład organmistrzowski przeszedł w ręce jego syna Oswalda. Kontynuował on dzieło ojca zapewne do 1935 r. Nie zachowały się natomiast informacje o organach budowanych bądź naprawianych przez Oswalda.


W 1896 r. Oswad Anders ma już zakład przy Magazinstrasse 5 wg L.a.d.O). Dodano 19.03.2015 r.


Jeszcze w 1898 r. pracuje pod wskazanym adresem. Dodano 19.03.2015 r.

W 1901 roku Oswald Anders miał sklep przy Ohlauer Strasse 3 i tam otworzył największy w mieście sklep z instrumentami. Oprócz pianin i fisharmonii można było nabyć w nim także najnowsze automaty grające. Zagadkowa widokówka wydana również przez Oswalda Andersa. Może to tylko zbieżność nazwisk?

Waldemar (ur. 6 marca 1894 r., zm. 2 stycznia 1982 r.), również budowniczy organów, wymieniany jest w książce adresowej z 1921 r. jako mieszkający przy tej samej ulicy, ale pod nr 27a. W 1935 roku już mieszka pod numerem 23, gdzie uprzednio mieszkał jego ojciec.

W 1886 r. przybył do Oleśnicy brat Oswalda - Hugo Arthur Fedor Anders. Ogłaszał się jako organmistrz w gazecie Lokomotive an der Oder i oferował swe usługi w zakresie budowy oraz naprawy instrumentów muzycznych. Otworzył własny warsztat przy ulicy Rycerskiej 11 (obok Bramy Wrocławskiej). W 1921 r. już nie jest wymieniany w spisie mieszkańców Oleśnicy.

Ogłoszenie Fedora Andersa w gazecie Lokomotive w 1886 r.
Z prawej strony dom przy Ritterstrasse-Rycerskiej 11, gdzie miał siedzibę. Źródło A.F.

Victor Emanuel Max Anders
Na przełomie wieku osiedlił się w Oleśnicy również syn J. G. Andersa, który jeszcze początkowo trudnił się jedynie naprawą oraz strojeniem fortepianów, pianin, fisharmonii i innych instrumentów w otwartym przez siebie warsztacie przy ówczesnej Kaiserstraße (obecnie ulica Rzemieślnicza). W ostatnim roku życia był prawdopodobnie zatrudniony w firmie brata Oswalda w Oleśnicy jako drugi organmistrz.

Zakład pod kierownictwem Oswalda Andersa istniał do jego śmierci w 1935 r. Sklep dobrze prosperował dzięki szybkiemu rozwojowi państwowego oraz prywatnego szkolnictwa muzycznego. Z czasem jednak zaprzestał działalności w zakresie budowy instrumentów skupiając się na rozwijaniu i powiększaniu sklepu z instrumentami oraz różnego rodzaju szafami grającymi.

Miejsce sklepu przy Ohlauerstrasse 23.
Fragment widokówki ze zbiorów J.K.

Reklamy z tego sklepu w 1904-1905 r. w gazecie oleśnickiej Lokomotive an der Oder.

 

Z ogłoszeniu z 1931 r. wynika, że Oswald sprzedawał pianiana, fortepiany i inne instrumenty muzyczne, a nawet płyty. O organach już dawno nie wspominał.

Ogłoszenie z Lokomitwe an der Oder
z 1931 r. w którym przez omyłkę podano błędny adres (zamiast 23 napisano 13), ale nadmieniono, że naprzeciw sądu, czyli w starym miejscu.

Okazuje się, że po śmierci Oswalda Andersa w 1935 r. jego rodzina nie podjęła kontynuacji działalności handlowej w sklepie pod powyższym adresem. Na to wskazał mi Tomasz Ślizowski, opierając się na reklamie z gazety wrocławskiej Wochenblat, którą niżej zamieszczam. Czyli sklep Andersów z instrumentami muzycznymi przejął Burkhardt, być może mieszkaniec innego miasta. Natomiast w domu pod tym numerem zamieszkują dalej: Ida Anders (Orgelbaumeister z podanym nr telefonu) i Waldemar Anders (Orgelbauer?) - to wynika z książki adresowej Oels z 1935/1936. Nikt z Andersów nie prowadził już sklepu muzycznego, chociaż może dalej zajmowali się usługami: strojenie fortepianów i organów oraz naprawy.


Wochenblatt z 27.06.1936 r.

Dużo kłopotu dla historii rozmieszczenia sklepów Andersów spowodowało poniższe ogłoszenie z 1926 r., w którym wymienia się, że wtedy sklep mieścił się pod Ohlauer Strasse 2., czyli w okolicach rynku, co jest błędem wydawniczym.

Prawdopodobnie zamiast cyfry 23, pojawiła się tylko cyfra 2
Tutaj ogłoszenie z 1930 r. już z bezbłędnym adresem


Literatura:

  1. Drożdżewska Agnieszka. Życie muzyczne w Oleśnicy w XIX w. Praca magisterska. Wrocław 2004.
  2. Anders Volker. Informacje genealogiczne dotyczące przodków (drzewo genalogiczne, metryka).
  3. Lokomotive an der Oder 1859-1944. Własność Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego.
  4. Prasał A. Dzieje organów bazyliki św. Jana Apostoła w Oleśnicy. W: Organy Firmy Schlag & Sohne w bazylice mniejszej św. Jana Apostoła w Oleśnicy. Prac. zbior. red. ks. inf. W. Ozimek. Oleśnica 2014
  5. Heilmann Ch., http://www.gca.ch/Oels.htm

Od autora Lokacja miasta Oleśnica piastowska Oleśnica Podiebradów Oleśnica Wirtembergów
Oleśnica za Welfów
Oleśnica po 1885 r. Zamek oleśnicki Kościół zamkowy Pomniki Inne zabytki
Fortyfikacje Herb Oleśnicy Herby księstw Drukarnie Numizmaty Książęce krypty
Kary - pręgierz i szubienica Wojsko w Oleśnicy Walki w 1945 roku Renowacje zabytków
Biografie znanych osób Zasłużeni dla Oleśnicy Artyści oleśniccy Autorzy Rysowali Oleśnicę
Fotograficy Wspomnienia osadników Mapy Co pod ziemią? Landsmannschaft Oels
Wydawnictwa oleśnickie Recenzje Bibliografia Linki Zauważyli nas Interpelacje radnych
Alte Postkarten - widokówki Fotografie miastaRysunki Odeszli Opisy wybranych miejscowości
CIEKAWOSTKI
ZWIEDZANIE MIASTA Z LAPTOPEM, TABLETEM ....
NOWOŚCI

 

Johann Georg Höpke. Pierwszym budowniczym instrumentów, działającym w Oleśnicy już za panowania księcia brunszwickiego Fryderyka Augusta był Johann Georg Höpke. Urodził się w 1773 roku w Byczynie. W 1794 r. zamieszkał w Oleśnicy i tu otworzył swój pierwszy warsztat. Już w 1796 roku powstały jego pierwsze organy dla kościoła w Smolnej. Dwa lata później dokonał przebudowy organów w miejscowości Miłocice obok Bierutowa. Johann Georg Höpke, pomimo wieloletniej działalności w Oleśnicy, nie wybudował nowych organów w mieście, nie zajmował się także naprawą już istniejących [1].

Feldner & Co. (wzmianka w roku 1887) – produkcja fisharmonii w Oels